ใช่ล่ะชิก็พี่มันไม่ใช่เสี่ย
น้องจึงหนีไปคลอเคลียกับไอ้หนุ่มทรงเอ
แถมหน้าตาพี่มันก็บ้านๆ
คุยไปคุยมาก็รำคาญเพราะไม่มีเงินเปย์
เขาถล่มแจกดริ้งก์จนเธอเมาเซ
ปล่อยพี่นั่งว้าเหว่ โอ๊ยมันเจ็บจังเลย
โอยหนอนางเจ้าคือส่างเป็นแท้
หย่างสากอ้ายยังบ่แล ยิ้มให้เจ้ากะเสยตุ่ย
มุมเก่าๆ โต๊ะเก่าๆ เจ้าเคยอ้อน
คงสิบ่สะออน บ่อยากถามบ่อยากคุย
ย้อนว่าอ้ายใส่เสื้อแถมมานำปุ๋ย
ราศีบ่เตะตา เลยได้นั่งเฮ็ดหน้าเส่เหว่
ก็ใช่ล่ะซี ก็ใช่ล่ะซี
ก็พี่ไม่มีสร้อยทองเส้นโต
มาใส่โชว์ทำเธอตาลุกวาว
เขาถามจะกินอะไรสั่งได้ทั้งคืน
พี่ก็นั่งหลับๆ ตื่นๆ
ยกเหล้าเพียวอ๊ะเธอไม่เหลียวมาบ้าง
ก็เพิ่งจะรู้ว่าตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง
ทั้งที่เป็นแค่ลูกค้า สถานะก็ไม่มี
แถมตังค์ยังไม่มี ไม่ซี้แหงแก๋ก็แปลกแล้ว
โอยหนอนางเจ้าคือส่างเป็นแท้
หย่างสากอ้ายยังบ่แล ยิ้มให้เจ้ากะเสยตุ่ย
มุมเก่าๆ โต๊ะเก่าๆ เจ้าเคยอ้อน
คงสิบ่สะออน บ่อยากถามบ่อยากคุย
ย้อนว่าอ้ายใส่เสื้อแถมมานำปุ๋ย
ราศีบ่เตะตา เลยได้นั่งเฮ็ดหน้าเส่เหว่
ก็ใช่ล่ะซี ก็ใช่ล่ะซี
ก็พี่ไม่มีสร้อยทองเส้นโต
มาใส่โชว์ทำเธอตาลุกวาว
เขาถามจะกินอะไรสั่งได้ทั้งคืน
พี่ก็นั่งหลับๆ ตื่นๆ
หวังว่าเธอจะมาทักกันบ้าง
ก็เพิ่งจะรู้ว่าตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง
ทั้งที่เป็นแค่ลูกค้า สถานะก็ไม่มี
แถมตังค์ยังไม่มี
กะแม่นล่ะตี๋ กะแม่นล่ะตี้
อ้ายมันบ่มีสร้อยทองเส้นใหญ่
มาดใหญ่คือเขาดอก
ทรงเสี่ยกับทรงทุกข์ทรงยาก
เลยนั่งอยู่บ่ปากแต่เสียใจคักอยู่
เป็นแค่ลูกค้ากะเข้าใจ
แต่ใจมันคิดไปไกล สู้เขาบ่ได้
คือเหลือใจแท้สู้
โอ๊ย โอ๊ย คือเหลือใจแท้สู
โอ๊ย โอย มาเหลือใจแท้สู